پیوند غضروف به بینی و زمان جوش خوردن آن
یکی از رایجترین تکنیکها، جراحی پیوند غضروف به بینی برای بهبود شکل بینی و تغییر شکل آن است. از پیوند غضروف برای رفع ایرادات باقیمانده از جراحی پیشین و با استفاده از بافت طبیعی بدن خود بیمار استفاده میشود. این بافت معمولاً از قسمتهای مختلف بدن مانند گوشها، دندهها و تیغهی بینی، برداشته میشود. البته در بسیاری از موارد این تکنیک ممکن است به دلیل تقویت بافت بینی انجام شود. اگر شما هم یکی از کسانی هستید که بینی خود را جراحی کردید و یا قصد دارید این جراحی را انجام دهید، لازم است بدانید غضروف نقش بسیاری در فرم دهی بینی و جلوگیری از افتادگی آن دارد. به این ترتیب در این مقاله به ذکر مزایای استفاده از این روش و همچنین نحوه انجام آن خواهیم پرداخت.
به چه دلیل از پیوند غضروف به بینی استفاده میشود؟
در ابتدا به تعریفی جزئی از غضروف میپردازیم. غضروف در واقع یک نوع بافت و یا ماده پیوندی موجود در قسمتهای مختلف بدن است که با وجود انعطافپذیر بودن حالت سفتی و سختی خود را نیز دارد. نوک بینی و تیغه بینی و همچنین نیمه پایینی بینی از غضروف ساخته شدهاند. غضروفهای پیوندی برای بهبود شکل بینی و ترمیم بافتها در جراحی بینی استفاده میشوند. در صورتی که این غضروفها از خود فرد بیمار برداشته شوند؛ به نام غضروفهای پیوندی خودی یا اتولوگوس شناخته میشوند.
کاربردهای رینوپلاستی غضروف
پیوند غضروف با هدف بهبود عملکرد و زیبایی بینی انجام میشود. این روش بهویژه برای اصلاح ناهنجاریهای غضروفی، بهبود تقارن و ایجاد تعادل در ساختار بینی به کار میرود. این تکنیک، به جراح امکان میدهد با تغییرات دقیقتر و کنترلشده، فرم بینی را بهبود بخشیده و ظاهری طبیعی و هماهنگ با چهره ایجاد کند و نقش مهمی در بازسازی و اصلاح نواقص موجود در بخش غضروفهای بینی دارد. از اصلیترین کاربردهای آن میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- اصلاح کوتاه بودن نوک بینی
- برطرف کردن مشکلات ناشی از آسیب به پرههای بینی و درمان مشکلات تنفسی با اصلاح سوراخ بینی
- کاهش قوس بینی
- تقویت ساختار بینی
- استحکام بینی
- از بین بردن فرورفتگیها و کجی بینی
- برجسته کردن نوک بینی
- لیفت نوک بینی
- گرد کردن نوک بینی
- باریک بودن بیش از حد بینی
انواع غضروفهای پیوندی در جراحی بینی
جراح بینی از انواع مختلفی از غضروفها برای پیوند میتواند استفاده کند که مهمترین آنها شامل غضروف تیغه بینی، غضروفهای لاله گوش، غضروفهای دنده خود فرد، غضروفهای اهدایی و غضروفهای مصنوعی هستند. در ادامه به بررسی هر کدام از این غضروفهای پیوندی خواهیم پرداخت.
در صورتی که بتوان از غضروف تیغه بینی برای پیوند به بینی استفاده کرد جراح بینی همین بافت غضروفی برای جراحی پیوند غضروف به بینی را انتخاب خواهد کرد چرا که هماهنگی بیشتری با بینی داشته و گرأفت این ناحیه به راحتی جوش خواهد خورد.
پیوند غضروف به بینی با استفاده از غضروف لالهی گوش
در صورتی که غضروف تیغه میانی بینی برای پیوند قابل استفاده نباشد از غضروف گوش برای این کار استفاده میشود. در واقع دسترسی و برداشتن غضروف گوش بسیار راحتتر از قسمتهای دیگر بدن است و دچار تغییر شکل و بدفرمی گوش نخواهد شد. از پیوند غضروف لالهی گوش فقط برای جراحی ترمیمی بینی به دلیل ناچیز بودن آن استفاده میشود. برای برداشت غضروف گوش یک برش کوچک در ناحیهی داخلی لالهی گوش ایجاد شده و غضروف آن ناحیه برداشته میشود. برای اینکه پس از برداشت غضروف گوش ظاهر هر دو گوش با هم یکی باشد از گوشی که برآمدگی بیشتری نسبت به آن یکی دارد غضروف برداشته خواهد شد.
پیوند غضروف به بینی با استفاده از غضروف دنده
رینوپلاستی غضروف با استفاده از غضروفهای اهدایی
در صورتی که افراد دارای آسیبهای جدی در ناحیه غضروف و استخوانهای بینی باشند برای پیوند غضروف به بینی باید از غضروفهای اهدایی از بانک غضروف برای رینوپلاستی غضروف استفاده کرد. این غضروفها از بدن افراد فوت شده خارج میشود. بافت غضروف از قسمت تیغه بینی، گوش و دنده افراد اهداکننده برای پیوند برداشته شده و ابتدا توسط پرتودرمانی و رادیاسیون برای از بین رفتن سلولهای آنها و فقط برجا ماندن خود غضروف قرار میگیرند. استفاده از این نوع غضروف در مقایسه با غضروف طبیعی بدن خود فرد بیمار با مشکلاتی همراه بوده و ممکن است پس از مدتی تحلیل رفته و موجب ایراداتی در ظاهر بینی فرد شود.
با احترام،
تیم پشتیبانی دکتر علی دانشور
پیوند غضروف به بینی با استفاده از غضروفهای مصنوعی
در بسیاری از موارد ممکن است جراح بینی از غضروفهای مصنوعی برای ترمیم بینی استفاده کند. در واقع با استفاده از انواع غضروفهای مصنوعی برای پیوند به بینی، شکل مناسب و دلخواهی را به نوک بینی داد. از غضروفهای مصنوعی میتوان برای جراحی بینی گوشتی و جراحی پره بینی و همینطور جراحی بینی طبیعی نیز استفاده کرد. یکی از مزایای قابل توجه استفاده از غضروف مصنوعی برای رینوپلاستی غضروف، ایجاد نکردن برش در نواحی دیگر بدن در طول جراحی است.
نحوه پیوند غضروف به بینی چگونه است؟
برای انجام این جراحی ابتدا جراح بینی برشی را در پوست بینی با استفاده از تکنیک جراحی باز ایجاد کرده، و سپس اقدامات لازم را برای رفع نقصها و مشکلات بینی انجام خواهد داد. پس از این مرحله غضروفهای انتخابی به ناحیه مورد نظر برای فرمدهی به بینی پیوند خواهند خورد. در انتها نیز بینی بخیه خورده و پانسمان میگردد. در ادامه به صورت موردی مراحل پیوند غضروف به بینی را شرح میدهیم:
- استخراج غضروف: غضروف مورد نیاز معمولاً از ناحیههای مختلف بدن مانند گوش، دنده یا تیغه بینی برداشته میشود.
- آمادهسازی غضروف: غضروف برداشتهشده به دقت فرم داده و آمادهسازی میشود تا به شکل و اندازه مناسب برای پیوند برسد.
- ایجاد فضای پیوند در بینی: جراح ناحیهای که نیاز به تقویت یا بازسازی دارد را باز کرده و فضایی برای قرار دادن غضروف ایجاد میکند.
- قرار دادن غضروف: غضروف آمادهشده با دقت در ناحیه مورد نظر قرار داده میشود و برای ایجاد تقارن و استحکام در جای خود تثبیت میشود.
- بخیهزدن و بستن برشها: پس از قرار دادن غضروف، برشها بخیه میشوند و بینی برای بهبود و تثبیت شکل جدیدش پانسمان میشود.
بیمار باید طبق دستور پزشک مراقبتهای لازم را رعایت کند تا نتیجه نهایی به خوبی تثبیت شود و عوارض به حداقل برسد.
چه افرادی کاندید مناسبی برای پیوند غضروف به بینی هستند؟
از پیوند غضروف در عمل بینی برای تقویت غضروف بینی در صورت ضعیف بودن نوک بینی و غضروفهای آن ناحیه استفاده میشود. عواملی مانند افتادگی نوک بینی، ژنتیک، برش بینی در طی جراحیهای مختلف بینی، اتفاقات ناگهانی که موجب آسیب به غضروف بینی میشود، موجب ضعف در غضروف بینی خواهند شد. بیشتر افرادی که دارای افتادگی نوک بینی هستند، پیوند غضروف به بینی را برای بالاتر رفتن نوک بینی خود انجام میدهند.
زمان جوش خوردن غضروف بینی
زمان جوش خوردن غضروف بینی بسته به فرد و نوع عمل متفاوت است، اما بهطور کلی:
- مرحله اولیه بهبودی حدود ۲ تا ۴ هفته طول میکشد. در این مرحله، غضروف در محل خود قرار گرفته و تورم اولیه کاهش مییابد.
- اتصال کامل و جوش خوردن غضروف معمولاً بین ۳ تا ۶ ماه طول میکشد. در این مدت، غضروف به تدریج به بافت اطراف پیوند میخورد و ساختار جدید بینی تثبیت میشود.
- نتایج نهایی معمولاً تا یک سال پس از جراحی کاملاً مشخص میشود، زیرا تغییرات نهایی و شکلدهی کامل غضروف در این بازه زمانی اتفاق میافتد.
رعایت مراقبتهای پس از عمل و پرهیز از ضربه به بینی در سرعت بخشیدن به جوش خوردن غضروف بسیار موثر است.
دوران نقاهت پس از جراحی پیوند غضروف به بینی
دوران نقاهت این جراحی بسیار کوتاه بوده و پس از مدت یک هفته افراد میتوانند فعالیتهای روزمره خود را از سر بگیرند. در این جراحی علاوه بر استفاده از اسپلینت خارجی برای کنترل ورم و محافظت بینی از اسپلینت داخلی نیز برای محافظت از غضروف پیوندی استفاده میشود. برای گذراندن موفقیتآمیز این دوران بدون ایجاد هیچ مشکلی رعایت یک سری موارد الزامی است. این موارد شامل:
- استفاده از کمپرس یخ برای کاهش تورم و کبودی
- استفاده از دو بالش در هنگام خواب و استراحت
- خودداری از پایین گرفتن سر به مدت طولانی
- خودداری از انجام فعالیتهای سنگین
- خودداری از انجام فعالیتهایی که باعث ضربه به بینی خواهند شد.
- خودداری از فعالیتهای ورزشی حرفهای
آیا پیوند غضروف به بینی عوارض دارد؟
پیوند غضروف به بینی ممکن است عوارضی داشته باشد. اما در صورت مراجعه به بهترین جراح بینی تهران به دلیل مهارت بالای وی این عوارض به حداقل میرسد. در ادامه به برخی از عوارضی که ممکن است در اثر این جراحی ایجاد شود میپردازیم:
- تورم و کبودی: معمول است و بهتدریج طی چند هفته کاهش مییابد.
- عفونت: ممکن است در محل پیوند یا برش رخ دهد، که با مراقبتهای مناسب و مصرف آنتیبیوتیکها قابل پیشگیری است.
- جابجایی غضروف: غضروف پیوندی ممکن است حرکت کند یا به درستی در جای خود تثبیت نشود.
- واکنش به پیوند: در برخی موارد، بدن به غضروف پیوندی واکنش نشان میدهد که باعث التهاب یا رد پیوند میشود.
- باقیماندن جای زخم: ممکن است جای زخم یا برشها مشخص شود، بهویژه اگر از ناحیههای دیگر بدن غضروف گرفته شده باشد.
- عدم تقارن یا نتایج غیرمنتظره: گاهی نتیجه نهایی با انتظار بیمار مطابقت ندارد و نیاز به جراحی ترمیمی پیدا میکند.
البته بسیاری از موارد بالا نادر است و با توجه به مزایایی که این تکنیک در تثبیت فرم بینی دارد، امروزه در سراسر دنیا مورد استفاده قرار میگیرد.
سخن پایانی
عمل پیوند غضروف به بینی به طور معمول برای اصلاح و ترمیم بینی استفاده میشود. انتخاب نوع غضروف بینی برای پیوند بسیار مهم بوده و باید توسط بهترین جراح بینی انتخاب و انجام شود، تا احتمال عوارض ناشی از آن به حداقل برسد.